Van Cadiz tot Chipione
Donderdag 1 juni 2017, Han is gast schrijver.
Cat Stevens “Morning has broken” weerklinkt in de kajuit. Het nu al stralende licht van deze dag (het zou de warmste dag worden tot nu toe in Cadiz, 31 graden) en deze stimulerende muziek, brengt leven aan boord. .
Snel douchen in Puerto America, een mooie, nieuwe marina (Europees geld?), ver weg van alles. Helaas is het IT systeem uitgevallen, wat de sloten bedient. Wij krijgen hulp van de vriendelijke bewaking, bereikbaar via de achterdeur van het tijdelijke Port Authority office. Jan beweegt zich nog op de vouwfiets, i.v.m. het ontzien van zijn enkel.
Tijdens een kop koffie/thee en een een heerlijke muesli yoghurt komt Evert met de mededeling dat Fleur ons op fiets door Cadiz zal leiden. Om 11:00 ontmoeten wij haar bij het de centrale tourist information kantoor bij de grote haven. Zij is 33 jaar en heeft haar hart verloren aan Cadiz. Ieder van ons krijgt een mountainbike bij het segway verhuur kantoor aan de Sopranis, naast het ruime Plaza de San Juan de Dios, waar het stadhuis staat.
Cadiz is ongeveer 3100 jaar oud, de naam komt van Cadir, ommuurde stad. Zij werd gebouwd op twee eilanden, die later aan elkaar verbonden raakten door een zandlandtong. De Phoeniciers waren er het eerst, gevolgd door de Grieken, Romeinen, Moren en Spanjaarden, die allen hun invloed zichtbaar achter lieten.De laatste toevoeging (2015) is een hangbrug, van 69 hoog om het verkeer naar het eiland deel Gades te brengen.
Cadiz heeft veel nauwe rechte straten (romeinse architectuur, Baldus), met overall mooie, verfrissende, open pleinen, waar veel mensen zich verpozen.
De eerste stop is bij de oude sigarenfabriek, waar ooit 3000 vrouwen werkten. Wij fietsen langs de kathedraal, naar oude stad, Populo. Er zijn drie poorten. In het midden is een admiraalshuis, wat zeer kostbaar gebouwd werd (rode marmeren zuilen) en twee torens had, waar wachters naar de zee konden kijken, om handels schepen te spotten.In totaal zijn er nu nog, van eens 400, 122 van dit soort torens op huizen. In het Romeinse theater bewonderen wij de bouwmethode. Andre legt het gebruik van eerste romeinse cement uit.
Wij fietsen door de poort in de fortificatie op de landtong, de nieuwe stad in. De architectuur is hier inderdaad meer modern Spaans. Er zijn prachtige stranden langs de zee. Wij kijken uit over het strand van Santa Maria, waar gesurfd wordt.Veel mensen op het strand geeft echter ook een indicatie van de werkloosheid.
Langs de boulevard terug naar het Castillo San Sebastian, zien wij links op de grote steenstortkeien langs de zee een straatkatten dorp, gemaakt en in stand gehouden door de bewoners van Cadiz. Ook de meeuwen eten mee.
In het Castillo, staat nu de vuurtoren, langs de verbindingsweg naar de stad, wordt veel gezwommen in de poelen, ontstaan door het getij van ongeveer 1,5 meter. Gelukkig kunnen wij hoog op de wallen van het nieuwe Castillo rijden. De flinke hellingsproef op snelheid, doet zeker Andre luid verlangen naar een biertje.
Onderweg zien wij de kerk van de Virgen de la Palma. Toen het water steeg in een soort tsunami (1755), werd hier gebeden en stopte het water miraculeus voor de dam achter de kerk.Han wil een kaarsje branden, en steekt wel 10 elektrische kaarsen aan met zijn donatie. Wij zien ook het theater Falla, dat nu nog in gebruik is. De Moorse architectuur, was eerst van hout, maar is later in steen vervat.
Fleur brengt ons nog langs Playa Caleta. Hier kwam Hale Berry in “Die another Day”uit het water naar Pierce Brosnan gelopen. Nu fietsen wij door een soort hortus (Parques Genoves), onderdeel van een oud paleis. Hierin o.a.de ficus Elastica uit Peru (zeer oude rubberboom, er zijn er drie in Cadiz).
Terug weer in de stad naar Plaza del Mentidero, waar wij een heerlijke hapjes lunch nemen. Prachtige bomen met paarse bloesem omzomen het plein.
Natuurlijk komen weer langs het mooie plaza de Mina, waar een bijzondere kerk aan ligt, de ingang staat haaks op het schip. Populair om in te trouwen, horen wij. Ook is er een voormalige Herenclub aan gelegen, met mooie Moorse binnenarchitectuur.
Wij eindigen op het Plaza de Espana, met de zuil boven het monument, die herinnert aan de Cortes de Cadiz, het tekenen van de grondwet van Spanje in Cadiz in 1812. Wij maken een mooie groeps foto tot slot.
Bij de fietsverhuur, worden ook segways verhuurd. Het jonge volk kan het niet laten, zeker nadat de jonge, blonde eigenaresse, ons uitlegt hoe lastig het is.
Wij lopen in een half uur terug naar Puerto America, en vertrekken gelijk rond 15:00 op de motor, naar Chipione. Wij moeten om een gevaarlijke onder water bank sturen op onze koers vanuit het zuiden. Het lijkt zo langer en is veilig. Wij komen om 18:00 aan.
Rombout en Han bereiden onderweg een voorstel voor komende dagen voor. Rivierbanken, wadden en getij maken het navigeren nu interessant.
Chipione blijkt een stadje met veel calles, het kost heel wat Google Maps geweld om de hoofdstraat te vinden en het restaurant El Polatazo, waar wij heel Spaans om 22:00 aanschuiven. Evert heeft goede ideeën en wij eten, gamba, ensalada en tonijn variaties. Om 23:45 krijgen wij een fles wijn van de eigenaar. Aan boord nog een pastis van Andre.
Morgen 54 mijl, waarschijnlijk op de motor.
Maar wel weer een geweldig dagje, zo te lezen,
Petrax