Zeilen tussen de Dolfijnen
We zijn dat gemotor wel een beetje zat. Na een motertocht van Vilamoura naar Lagos en van Lagos naar Sines besluiten we vandaag hoe dan ook te zeilen. Het doel is Sesimbra, een baai verder, circa 25nm. Het is dan wel kruisen tegen wind en stroom. Tegen een windje van een knoop of 8 en een vlakke zee liepen we zo’n 7 a 8 knoop door het water.
Vooral Nico genoot, hiervoor was hij gekomen. We konden ons geluk niet op toen we een paar uur voor Sesimbra een school Dolfijnen tegenkwamen. Eerst drie voor de boeg die na een tijdje gespeeld te hebben verdwenen. Even later leek het alsof ze hun vriendjes waren gaan halen, wel 20 Dolfijnen naast de boot.
Sesimbra bleek een clubmarina met een zeer vriendelijke ontvangst. Toen wij zoekend door de haven voeren stonden er twee man op de steigers om ons een plaats te geven en te helpen met aanleggen. We hebben hier vast gemaakt en afgerekend zonder een toegangspas naar de steigers te vragen, het plan is morgenochtend, Vrijdag, om 07:00 uur weer verder te gaan.
Hans heeft deze dag een drie gangen menu voor ons gekookt. Eerst allerlei visjes uit blik op geprepareerde toast. De toast was gemaakt van oud brood, dat gaat bij Hans nooit weg. Krokant gebakken in de koekenpan en daarna met knoflook geraspt, beetje olijfolie en sprotjes erop. Samen met een plakje ham, cervelaatworst, olijven en wat nootjes was dit het voorgerecht. Wij dronken hier een uitstekend glaasje witte Rueda bij. Daarna een salade van groene krulsla, tomaten, emmentaler en geroosterde nootjes. Hierover ging een prutje waar Hans al vanaf de eerste dag aan boord mee bezig was. Hij veronderstelde terecht dat Froukje wel een Jampotje aan boord heeft, hierin wat uien, knoflook, olijfolie, Herbes de Provence en peper en zout. Na een paar dagen trekken een soort basissaus, gebracht met het elan van een moederdeeg. De derde gang tot slot een stukje vlees met Courtgettes, hierbij een glaasje Rioja Crianza en Reserva. Tussen de laatste en een na laatste gang zat een pauze van ongeveer 1 1/2 uur.
In deze pauze moest het elektrische toilet van de kapitein gerepareerd worden. Toen de onderdelen op de steiger lagen liep er een Portugees langs die minzaam “Jabsco always trouble” riep. Een waarlijk profetische tekst. Wij hebben een Jabsco elektrisch toiletje aan boord dat altijd per seizoen 1 keer stuk gaat. Zoals ik jullie al eerder de raad gaf om een restaurant aangeraden door een Engelsman te mijden zo nu hier de raad om elektrische toiletten van Jabsco te mijden. Ze gaan altijd op ongemakkelijke momenten kapot, spannend is het dan wat de inhoud is. Dit kan leeg zijn, komt bijna nooit voor(eigenlijk dus alleen theoretisch), een plasje bevatten of net na de ochtend ontlasting. Deze keer begon het met geluk, het toiletje stopte met een plasje in zijn pot. Dit is er met een bekertje wel uit te scheppen, geen fijn werk maar veel beter dan........! Dan het toiletje uit elkaar halen, hierbij komen er altijd uit diverse slangetjes nog wat na lekkages, maar ook nu weer zolang het vloeibaar is. Daarna het snaartje vervangen dat de macinerator pomp aan drijft. In ons geval bleek het snaartje nog heel maar het tandwieltje gebroken. Het lagertje dat er af moest om een nieuw tandwieltje te monteren zat ram vast. Nico en Andre, met aanwijzingen van Hans, kregen dit niet los. Gelukkig was er nog een oud macinerator pompje aan boord dat gemonteerd kon worden. Na anderhalf uur door sleutelen werkte alles weer prima en konden we beginnen aan de derde gang na het uitgebreid wassen van de handen.
Ondertussen staat thuis de tijd ook niet stil. Froukje heeft Bruce en Nies uitgenodigd om gezellig samen de tuin te doen. Zoals Bruce de heg achter laat lukt mij nooit. Froukje dreigde al dat ik dat nooit meer zelf mag doen. Daarnaast is na jaren kwakkelen dit jaar toch de Prunus dood gegaan. Tot lang hebben we gedacht dan hij net als de afgelopen jaren wel weer in bloei zou komen, niet dus. Gelukkig had Bruce zijn kettingzaag mee en heeft de boom tot tafeltje en stronkjes gereduceerd.
Morgen om 06:30 uur op en door naar Peniche. We varen dan Lissabon voorbij, jammer maar we moeten mijlen maken.
